بررسی سطح تکامل اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف: پرستاران جهت انجام مراقبت های روزمره خود باید از سطح مناسبی از تکامل اخلاقی برخوردار باشند. متون پژوهشی محدودی در زمینه بررسی سطح تکامل اخلاقی پرستاران ایرانی موجود است. این مطالعه به منظور تعیین سطح تکامل اخلاقی پرستاران و عوامل مؤثر بر آن صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی- همبستگی روی 269 پرستار شاغل در 3 بیمارستان آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1389 انجام شد. نمونه ها با روش سرشماری انتخاب شدند. جهت تعیین سطح تکامل اخلاقی پرستاران از پرسشنامه آزمون معمای پرستاری استفاده گردید. (این پرسشنامه براساس نظریه تکامل اخلاقی kohlberg طراحی شده و تکامل اخلاقی پرستاران را در سه سطح پیش عرفی، عرفی و پس عرفی بررسی می کند. همچنین در این پرسشنامه میزان رعایت ملاحظات بالینی توسط پرستاران ارزیابی می شود). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه، 44 پرستار (3/16%) در سطح پیش عرفی، 86 پرستار (8/31%) در سطح عرفی و 116 پرستار (1/43%) در سطح پس عرفی و 23 پرستار (5/8%) در سطح ملاحظات بالینی قرار داشتند. همچنین بین سابقه کار با سطح تکامل اخلاقی پرستاران رابطه آماری معنی دار معکوسی وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه حدود نیمی از پرستاران در سطح پس عرفی قرار دارند، ولی هنوز تعداد قابل توجهی از آنان در سطوح پایین تر تکامل اخلاقی هستند. این امر نشان دهنده لزوم توجه بیشتر مسئولین پرستاری به تکامل اخلاقی پرستاران است.